ما زجنسِ
نور وُ پرده های منتظر، نشسته ایم
رضا مقصدی
............................
............................
هیچ کس
حرفِ تیره ی تبار ِ شبگرفته را به
خانه اش نمی بَرَد
پنجره، نیازمندِ روشنی ست
پرده های منتظر نشسته ، نیز .
باغ هم ، چنانکه برگهای زخمدیده گفته اند
عاشقِ ستاره های نو شکفته اند .
حرف ِ تیره ی تبار ِ شبگرفته را به
خانه مان ، نمی بریم.
ما زجنسِ پنجره
ما زجنس ِنورو ُپرده های منتظر،
نشسته ایم.
باغ ِ بیقرار ِ در درون ِ هسته ایم
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر