"سازمان رهائی زن" در تاریخ بیستم اکتبر 2012 کنفرانس
"آزادی و رهائی جامعه، جای حق زن؟" با شرکت مشتاقان رهائی زنان از قید
سرکوب و انکار را با شرکت تعداد زیادی از سخنرانان و هوادارن سازمان از اروپا و
آمریکا، در شهر گوتنبرگ سوئد، برگزار کرد. شرکت گسترده جوانان در کنفرانس و مشارکت فعالشان در مباحث، قابل توجه بود. روال کنفرانس بدین قرار بود که خانم نشمیل فتاحی با اعلام برنامه، کنفرانس را آغاز کرد و آنگاه خانم مینو همتی سخنان افتتاحیه را ارائه نمود.
پیام های رسیده به کنفرانس رهائی زن در گوتنبرگ سوئد از جمله پیام حامیان مادران پارک لاله در لس آنجلس / وَلی، توسط نشمیل فتاحی قرائت شد
پیام کنفرانس رهایی زن به
فعالین حقوق زنان
در جهانی که بشریت به پیچیده ترین
تکنولوژی مجهز است و دسترسی همگان به این تکنولوژی حصارها و مرزهای ممنوعه قدرت
های حاکم را شکسته است!
در جهانی که سرعت اختراعات در دنیای به اصطلاح پست دیجیتال، هر روز بیش از یک قرن گذشته، دستآورد دارد!
سهم اکثریت زنان از آفریقا و آسیا تا آمریکا و خاورمیانه، از مهد تمدن اروپا تا قعر تحجر عربستان سعودی، همچنان شهروند درجه دو بودن است.
شهروند درجه دومی که، هنگامی که به کشورهایی چون ایران و پاکستان و عراق و افغانستان و عربستان و سومالی و .. میرسد، شهروند که نه، در ردیف بردگان خانگی، قرار دارند. جایی که نوجوان فعال حقوق زنان آن، 14 ساله در مقابل چشم همین جهانیان ترور میشود. و باند جنایتکاری هم که مدتها بعنوان حاکم، قدرت را قبضه کرده بود، طالبان، بی شرمانه مسئولیت آن را بعهده میگیرد.
موقعیت زن در جهان امروز، لکه ننگی بر پیشانی بشریت، و شاخص مهمی در اندازه گیری میزان تمدن جهان است. در بهشتی مملو از رفاه و ثروت و پیشرفت، سهم اکثریت زنان برهوت قرون وسطایی است که در آن فعال حقوق زنان را به جرم طلب حرمت انسانی، به بند میکشند و ترور میکنند!
در این برهوت و بدویت قرون وسطایی اما که در آن، زن رسما یا عملا شهروند متساوی الحقوق نیست، صدای انقلابات در خاورمیانه، در تونس و مصر، نوید بیداری و دستیابی مردم به آزادی را داد. همه بهار عربی را جشن گرفتند. بهاری که بسرعت با پیشروی ارتجاع اسلامی و تعرض خزنده آن به حقوق زنان در تونس و مصر، موقعیت زنان را نه تنها در این دو کشور بلکه در سراسر خاورمیانه به مخاطره انداخت.
گروه ها و دستجات مختلف از اخوان المسلمین و سلفی و القاعده و گروه های مختلف ارتجاع اسلامی، که غالبا حمایت مادی و نظامی بی دریغ دول "معظم" غربی را هم در اختیار دارند، سعی میکنند که موقعیت پست تری را به زنان در کشورهای عربی، تحمیل کنند.
در این شرایط ما فعالین حقوق زنان، کسانی که حاضر نیستند بر سر حقوق ابتدایی و انسانی زنان با ارتجاع ضد زن، مردسالار و مذهب زده، سازش کنند، در کنفرانس رهایی زن گرد هم جمع شده ایم تا همبستگی خود با مبارزه زنان در ایران، تونس، مصر و سراسر جهان را اعلام کنیم و تلاش کردیم که صدای اعتراض و مطالبات و خواسته های بحق حقوق زنان باشیم.
سازمان رهایی زن، از مقاومت بر حق زنان در تونس و مصر در مقابل پیشروی خزنده
ارتجاع اسلامی حمایت میکند و تلاش میکند که آن را بهرشکل ممکن، تقویت کند.
ما مبارز ه زنان در خاورمیانه و کشورهای عربی، بخصوص در
تونس و مصر را مبارزه خود میدانیم و معتقدیم که پیشروی آنها به امر مبارزه ما در
ایران برای عقب راندن ارتجاع اسلامی حاکم، خدمت میکند. همانطور که پیشروی ارتجاع
اسلامی در هر گوشه از جهان و بخصوص در خاورمیانه و در کشورهای عرب زبان، ارتجاع ضد
زن در ایران را تقویت میکند.
ما بعلاوه در سازمان رهایی زن برای تحقق مطالبات فوری زیر،
تلاش میکنیم:
1-
ترور مالالا یوسفزای بدست اسلامیون طالبان
و پاکستان را محکوم میکنیم و خواهان مجازات
آمرین و عاملین این جنایت فجیع هستیم.
2-
ما خواهان آزادی بی قید و شرط همه
زندنیان سیاسی و فعالین حقوق زنان و دانشجویان، از جمله نسرین ستوده، شیوا نظر آهاری، ژیلا بنی
یعقوب، نسیم سلطان بیگی و دیگر زنان دربند هستیم؛ و تلاش میکنم که صدای اعتراض
آنها باشیم.
3-
ما خواهان آزادی بیان و اندیشه و به
رسمیت شناختن آزادی و برابری و توقف سرکوب فعالین سیاسی و اجتماعی و نهادهای مردمی
توسط جریانات پلیسی و مذهبی هستیم؛
4-
ما خواهان برچیدن کلیه قوانین زن ستیز
اسلامی، و کوتاه شدن دست همه مذاهب از زندگی زنان هسیتم. ما بخصوص برای برچیده شدن
فوری بساط جزای اسلامی و بخصوص قانون شنیع و ضدبشری سنگسار، مبارزه میکنیم. خواهان لغو فوری اعدام و و مخوف ترین شکل آن، یعنی قصاص، و حذف آن از
قانون جزایی ایران هستیم؛
5-
ما خواهان جمع شدن فوری بساط تعرض و
دخالت حکومت ایران نسبت به حق زنان در مورد جلوگیری از بارداری و دسترسی آنها به
امکانات پزشکی لازم، هستیم.
6-
ما تصویب هرگونه قانون تبعیض آمیز
علیه زنان، توسط اخوان المسلمین و دیگر جریانات مذهبی را محکوم میکنیم. و خواهان آزادی و برابری کامل زن و مرد و حقوق
انسانی برای همه شهروندان هستیم؛
7-
ما هرگونه خشونت نسبت به کودکان،
بخصوص سواستفاده جنسی تحت عنوان "ازدواج" زودهنگام کودکان زیر 18 سال،
را محکوم میکنیم. و آن را صدور مجوزهای شرعی و قانونی برای تجاوز و خشونت نسبت به
کودکان، میدانیم؛
8-
ما میلیتاریسم، عملیات نظامی، تحریم
اقتصادی علیه مردم در ایران و دیگرکشورها را محکوم میکنیم و آنرا ابزار تخریب
جوامع انسانی میدانیم.
9-
ما قتل های ناموسی را به شدت محکوم
میکنیم و خواهان پیگیری قانونی و جنایی شدن این عمل شنیع و ضد انسانی هستیم؛
10- ما خواهان آزادی و برابری
بدون قید و شرط زنان و مردان در کلیه شئونات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستیم.
کنفرانس "آزادی و رهائی جامعه،
جای حق زن؟"
سازمان رهایی زن – گوتنبرگ سوئد
20 اکتبر 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر