در حمایت از مادران پارک لاله (عزادار) ایران، لطفن پتیشن زیر راامضا کنید http://www.petitiononline.com/Iran2009/petition.html
مجید نفیسی
راه پیمایان سبز می شوند
به یاد "ندا" و یارانش
راه پیمایان سبز می شوند
به یاد "ندا" و یارانش
چونان جوانه های گندم
که چاره ای ندارند جز سبز شدن
راه پیمایان سبز می شوند
با برگه های سبز در دست
و شوری سرخ در رگ،
بی اعتنا به مرگ
که دستاری چرکین به سر دارد
و ردایی تیره بر تن.
"این سرزمین ازان ماست
نه ازآن دستاربندان
یا هر ناجی و ناخدای دیگر،
و گواه ما، رای ماست."
راه پیمایان سبز می شوند
با سکوت گویایی بر لب
و ندای رهایی در گوش،
بی واهمه از مرگ
که کلاهخودی کاغذی به سر دارد
و دشنه ای چوبین بر کمر.
"این سرزمین ازان ماست
نه ازآن قداره بندان
و زخم هیچ شمشیری نمی تواند
دستهای به هم فشرده ی ما را
از دامن مادرانه اش جدا سازد."
راه پیمایان سبز می شوند
با شاخه های سرو در دست
و برق امید در چشم.
رخش های جوان شیهه می کشند
و سیمرغ بی مرگ از بلندای البرز
به سوی آنها پر می کشد.
"این سرزمین ازان ماست
و ما بی شک آن را پس خواهیم گرفت
نه با تفنگ و نارنجک
که با شمردن برگه های رای مان."
25 ژوئن 2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر