در حمایت از مادران پارک لاله (عزادار) ایران، لطفن پتیشن زیر راامضا کنید http://www.petitiononline.com/Iran2009/petition.html
" فراخوان به میدان آشتی "
نشسته سر به گریبان در انتظار کیستی؟
دل نگران چیستی؟
چکاچاک سینه چاکان است
این نمایش تعزیه،
از طاق غرور‌های آبدیده به خوناب،
این غریو غلامان گرفتار به غل ظلم زمان است
کاینک
بند از پا دریده،
تسمه از گرده‌گاه دیو سیاه ستم برکشیده
نقب می‌‌زند از میان محشر مرثیه‌های شوم
و می‌‌برّد به تیغ غضب
غلیظ قیری قرن‌های غفلت را،
و چشم بر می گشاید اکنون
زقعر مغاره‌ی ظلمت
به قله‌های طلیعه‌ی نور
و به آهنگ رهایی - نه انتقام-
یازیده خنجر خشم از نیام
قامت برافراشته معصوم،
-مصمم اما- به روی صحنه‌ی تاریخ.
*****
برخیز!
سر به گریبان کشیده در آستانهٔ‌ی رستخیز
سوگوار کیستی؟
بدگمان چیستی؟
این انفجار بغض‌های فروخورده
به ناچار
تاول گونه داغ می‌‌زند به قلب طاقت خلق.
به یاد آر!
در توالی ایام
تنها خون
فدیه‌ی حصول مراد بوده در مقتل قیام!
*****
به پاخیز!
هم این قدر که دغل کاری دستی نابکار
به کار نباشد،
هم این قدر که در کمانه تیر توطئه‌ای
در کمین
به انتظار نباشد،
وسیع دامنه‌های افق در بکارت صبح
دوباره سبزینه پوش می‌‌شود
و درشتا‌ی سرنوشت
دگرباره فراموش می‌‌شود.
هم این قدر که ز زهدان موذی مرز ها
گول خیانتی دوباره نزاید،
هم این قدر که ز آستین شعبده ناگاه
ابلیس
در هیأت مسیح رخ ننماید،
دگر باره داس ها
تنها برای درویدن
دندانه تیز می‌‌کنند
وقلب‌ها
تنها برای ترنم عشق
تپیدن می‌‌آغازند ....
و بانگ اذان
آنک -
فراخوان بزم آشتی است.
******
جهانگیر صداقت فر
تیبوران- اول فوریه ۲۰۱۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر