پارک لاله، نخستین میعادگاه مادران عزادار و حامیان آنان بعد از حوادث خونین انتخابات سال 1388 ایران بود. مادران پارک لاله نماد دادخواهی تمام مادران و خانواده های جانباختگان و قربانیان رژیم اسلامی بوده، خواهان آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، توقف اعدام و محاکمه آمران و عاملان جنایات رژیم اسلامی در طول سالیان می باشند. حامیان آنان در خارج از کشور نیز درتشکل هایی خودجوش تلاش دارند تا ورای نگرشهای سیاسی خود، صدای مشترک دادخواهی مادران را در سطح افکار عمومی جهان منعکس نمایند.
نمایشگاه «امید نام من است» ، مجموعه‌ای از یادگاری‌های کشته‌شدگان و زندانیان سال‌های شصت ایران از مارس تا پایان اکتبر 2012 در خانه «آنه فرانک» فرانکفورت- آلمان، به همت منیره برادران و پرستو فروهر برگزار شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر