به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد کشتار جمعی تابستان 1367، سوگسرودی در ارج گذاری به کشتگان 67 تهیه و تقدیم به مادران داغدیده خاوران و بازماندگان جانباختگان، شده است.
این سوگسرود، فرایند همکاری مانی، نیماد، شیفته، افشین آوا و فرهاد تالشی است.
"سوگ سیاوشان" سروده میرزا آقا عسگری (مانی)
مادر:
ای خاک! فرزندم چه شد؟ آن
رفته در بندم چه شد؟
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
گروه کُر
آن مادران، شیرآوران در شهرِ سوگِ خاوران
چهره فرو بُرده به خاک در جستجوی کشتگان:
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
گروه کُر
آن مادران، شیرآوران در شهرِ سوگِ خاوران
چهره فرو بُرده به خاک در جستجوی کشتگان:
مادر:
ای خاک! فرزندم چه شد؟ آن رفته در بندم چه شد؟
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
سر میکشم چون سرکشان هم در عیان، هم در نهان
یابم مگر از او نشان در این زمین، یا آسمان
آن ماه خوبانم چه شد؟ فرزند ایرانم چه شد؟
آن ماهِ روشن، آن بلند؟ آن مهرِ تابانم چه شد؟
گروه کُر:
آن مادران، شیرآوران سیمرغ های این جهان
چهره به سوی خاوران در جستجوی عاشقان:
مادر:
فرزند خونین جامه را شاهین پَر افشانده را
کشتند این اهریمنان دُردانه را، دُردانه را
سوگ سیاووشان کنم نفرین به خاموشان کنم
ای خاک! فرزندم چه شد؟ آن رفته در بندم چه شد؟
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
سر میکشم چون سرکشان هم در عیان، هم در نهان
یابم مگر از او نشان در این زمین، یا آسمان
آن ماه خوبانم چه شد؟ فرزند ایرانم چه شد؟
آن ماهِ روشن، آن بلند؟ آن مهرِ تابانم چه شد؟
گروه کُر:
آن مادران، شیرآوران سیمرغ های این جهان
چهره به سوی خاوران در جستجوی عاشقان:
مادر:
فرزند خونین جامه را شاهین پَر افشانده را
کشتند این اهریمنان دُردانه را، دُردانه را
سوگ سیاووشان کنم نفرین به خاموشان کنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر