پنجشنبه، اسفند ۱۸، ۱۳۹۰

بانوی فصل ها، شعر، پرتو نوری علا

بانوی فصل ها
روز زن و بهار، بر شما مبارک بادا!

 دست گشودم و در بُنِ سبز
                      نوازشش کردم؛
 پچپچه ای بود در رگ هاش
 و تنفسی خوش بوی
 که خوابِ مرا به آغاز جهان می بُرد.



 گُل کرده برهنگی اش
 در تیغزارِ باران
 روحِ لطیفِ آب را در من جاری کرد
 و برگ، برگِ خاطره را شُست
 از خاک وُ از غبار
 و از اندوهِ دست هائی ک
                در قفایم ماند.
 آه.... ای زمینِ مادر
 بهارِ گمشده ات
          - بانوی فصل ها -
 گیسوانِ پُر برفش را
               در نسیم می تکاند
 و با ریشه اش هنوز
              در سبزی ی قدیم،
 در شیب راه
             لبخند می زند.

هیچ نظری موجود نیست: