بیانیه سازمان های جبهه ملی در خارج از ایران به مناسبت برگزاری شانزدهمین اجلاس سران کشورهای غیر متعهد، به میزبانی جمهوری اسلامی در تهران
ملت شریف ایران!
در هفته جاری تعدادی از سفرا و مسئولان کشورهای موسوم به "غیرمتعهد ها" در تهران جمع میشوند تا "شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد" را برگزار کنند. میزبان این اجلاس که بنظر میرسد میهمانان آن بیشتر سفرای کشورهای کوچک و غیرآشنا باشند، حکومت جمهوری اسلامی است.
خامنه ای، پاسدارانش و مافیای پشتیبان وی بخوبی میدانند که نه تنها حکومت اسلامی اشان رو به زوال است، بلکه در روابط و مناسبات با جهان از احترامی برخوردار نبوده و پشتوانه مردمی آن نیز کمتر از 5 در صد تخمین زده میشود. ولی با وجود این واقعیت های غیر قابل انکار حکومت سعی دارد با این اجلاس و تبلیغاتی که دور و بر آن براه انداخته اعتبار و آبروئی برای خود بخرد. تلاشی بس عبث، چرا که با سیاست خارجی نامعلومی که کرکری خواندن و باج گیری را با دیپلماسی اشتباه گرفته است، نمیشود با یک اجلاس چند روزه چهره یک حکومت نیمه فاشیستی مذهبی را تغییر داد.
خامنه ای و اعوان و انصار میخواهند با این نمایشات چه کسی را فریب بدهند؟ گسترش روزمره تحریم های اقتصادی و محکوم شدن پی در پی ایران توسط قطعنامه های سازمان ملل متحد واقعیت هائی هستند که نمیتوان آنها را منکر شد. انزوای حکومت اسلامی فقط به مناسبات تیره سیاسی با دیگر کشورها محدود نمیشود. حکومت در میان مردم نیز مقبولیت و اعتبار خود را کاملا از دست داده است. شاید این نیز جزو خصلت های یک نظام استبدادی باشد که سردمداران حکومت بجای برخوردی ریشه ای به علل انزوای خود صدای منتقدین را خاموش میکنند و برای لاپوشانی انزوای جهانی و داخلی دست به برگزاری اجلاسهائی از این قبیل میزنند.
آیا با صدها میلیارد تومانی که خرج برگزاری این اجلاس تشریفاتی شده (و از جیب ملتی پرداخت میشود که این روزها زیر بار تورم و گرانی کمر خم کرده است) میتوان مردم ستمدیده ایران را فریب داد؟ خودفریبی شرح حال غم انگیز نظام حکومتی ولایت فقیه است که در دو قدمی فروپاشی قرارگرفته و چون نمیخواهد از پرتگاه به عمق دره نگاهی بیاندازد، مدام با سرکوب و صحنه سازی و ایجاد توهم سرخود و همراهان را گرم میکند. هزینه گزاف این داروهای مسکن و مخرب را مردمی می پردازند که در این اوضاع بد اقتصادی و سختی معیشت نه تنها باید ناظر این ریخت و پاشها باشند بلکه یک هفته ای را نیز در حالت „آماده باش کامل نیروهای انتظامی“ در یک حکومت نظامی نیم بند سپری نمایند.
برگزاری این اجلاس در چنین فضای امنیتی با هزینه هائی که در پی دارد گذشته ای را تداعی میکند که تحت عنوان „جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی“ در زمان خود باعث مزاح و خنده و طنز خبرنگاران جهان شده بود. رژیم شاه نیز کوشش داشت با دعوت از سران کشورهای غربی عظمت خود و“ثبات و آرامش“ اوضاع تحت رژیم سلطنتی را برای میهمانان به نمایش بگذارد. ثبات و آرامشی که با وجود سلطه نظامی – امنیتی حکومت شاه بیش از هفت سال دوام نیاورد و حکومت جواب خود را در انقلابی که در سال 1357 برپا شد، دریافت نمود.
ابرازات اخیر سخنگوی ستاد برگزاری شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد طنینی عبرت انگیز دارد. وی از رسانه‌های داخلی میخواهد „با اطلاع‌رسانی دقیق تاکتیک رسانه‌ای غرب در مواجهه با اجلاس جنبش غیر متعهد را خنثی کنند!“ میگوید: „در شرایط کنونی که ایران میزبان اجلاس سران عدم تعهد است، دشمنان ما و کسانی که نمی‌خواهند ایران به عنوان یک کشور فعال در عرصه بین‌المللی حضور داشته باشد، علیه ایران و اجلاس جنبش عدم تعهد تبلیغات منفی انجام می‌دهند".
آیا سی و سه سال فعالیت های خرابکارانه در روابط بین المللی با یک برنامه مشکوک اتمی، گسترش تروریسم دولتی در منطقه و نقض دائمی حقوق‌بشر در ایران مسائلی هستند که تاکنون از نظر شرکت کنندگان در این اجلاس دور مانده باشند؟
اگر آنها نیز خود را بخواب بزنند، مردم ایران میدانند که حکومت جمهوری اسلامی از بدو تسخیر و انحصاری کردن قدرت در ایران تا کنون همواره با یکسان دانستن منافع ملی و منافع نظام جمهوری اسلامی بزرگترین صدمات را به منافع کشور وارد ساخته است. از این نظام حکومتی نباید انتظار دیگری داشت و مردم ایران باید برای حفظ منافع ملی در فکر حکومتی دیگر باشند، حکومتی که دفاع از منافع ملی را در راس برنامه های خود نوشته باشد.
کنفرانس کشورهای غیر متعهد اگر نخواهد به وسیله ای برای خودنمائی رژیم های دیکتاتوری تبدیل شود، باید بدنبال نزدیکی ملت ها با یکدیگر باشد. کنفرانس تهران فرصت مناسبی برای سران کشورهای غیر متعهد برای نشان دادن دوستی کشورهای خود با ملت ایران است. این دوستی را میتوان با اعتراض به زیر پا گذاشتن فاحش حقوق بشر در ایران نشان داد.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور از سران کشورهای دعوت شده به تهران انتظار دارد که نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی در ایران را به یکی از موضوعات اصلی کنفرانس تبدیل سازند. بجاست که کلیه هموطنان، بویژه تشکل های صنفی و سیاسی و سازمانهای مدافع حقوق بشر اقدامات ضدبشری و ضدملی حکومت تمامیت خواه جمهوری اسلامی را با افشاگری های خود به اطلاع سران کشورهائی که در این اجلاس شرکت میکنند، برسانند تا ایشان در طول اقامت در ایران بنحو کامل و غیر قابل انکاری از وضعیت زندگی و حقوق بشر در ایران آگاه باشند.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
چهارم شهریور 1391 برابر بیست و پنجم اوت 2012
info@iranazad.info
http://www.iranazad.info/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر