روزِ
مهر وُ ماهِ مهر وِ جشنِ فرخ، مهرگان
مهر بفزا ای نگـــار ماه چهرِ مهربــان
در تاریخ کهن ایران، ماه مهر یا مهرگان،
آغاز پائیز، عید جوانان و آینده سازان خوانده شده است. دوره ای از سال که در آن،
نور، بر ظلمت و آگاهی و دانش، بر جهل و تعصب، پیروز می شود. دوره ای که جشن
بازیابی ی آزادی و رهائی از ستم ظالمان و جشن چیرگی ی نیکی بر بدی است. مهرگان،
فرصتی برای تحکیم دوستی، محبت و عواطف انسانی است.
با چنان پیشینه ای، همزمان با بازگشائی
مدارس و آماده شدن جوانان و نوجوانان کشورمان برای آموختن و تحکیم روابط انسانی،
گروهی از معلمین زحمتکش ایرانی، یا در زندانها بصورت تعزیری یا تعلیقی، بسر می
برند، یا توسط نهادهای امنیتی، قضائی و انتظامی، به دادگاه احضار شده اند. معلمانی
که بر حسب نقش ویژه شان در جامعه، خواهان پرورش شاگردانی آگاه و نقاد هستند. آنان،
تنها به این خاطر که به محبوس کردن ذهن و اندیشه، در قفس جهل و تعصب و یکسونگری
باور نداشته و آن را نافی ی آزادی انسان و مانعی ای برای رشد و پرورش جوانان
دانسته اند، دستگیر، زندانی یا به نهادهای امنیتی احضار شده اند. در کنار این بازداشت ها می توان به صدور صدها حکم انفصال از
خدمت، اخراج، تبعید و محرومیت های اداری برخی از معلمان اشاره کرد.
معلمان، که بعد از پدر و مادر، نخستین
آموزگاران و پرورش دهنده گان فرزندان ما هستند، در ایران امروز، نه تنها از شرایط
ایمنی شغلی و معیشتی بهره ای ندارند، که هر لحظه با فشارهای دولتی و برخوردهای
غیرقانونی مواجه هستند؛ به حدی که این شرایط ،هم برای آنان و خانواده هایشان وضعیت
ناگواری ایجاد کرده است و هم این که دانش آموزان کشور را به گیجی و عدم اعتماد به
نفس و گمگشته گی در سرنوشت آتی خود نموده است. در این میان برخی از زنان معلم، در
کلاس های دخترانه، متهم به عدم رعایت حجاب شده و هم اکنون دور از شاگردان و
خانواده خود در زندانها به سر می برند.
گرچه اِعمال سرکوب و نقضِ مستمر حقوق بشر
در ایران، دامنگیر اکثریت ایرانیان است، اما با توجه به نقش سازنده و آینده سازِ
معلمان، در امر تعلیم و تربیت و آموزش فرزندانمان، در آغاز بازگشائی مدارس و نزدیک شدن به روز جهانی معلم، از کمپین حمایت از معلمین استقبال کرده از کلیه نهادهای
آموزشی و حقوق بشری، می خواهیم تا به شرایط ناگوار معلمان ایران، نگاهی دوباره
بیندازند، و آنان را به صحن مقدس درس و تدریس، بازگردانند. به قول شاعر بزرگ
ایران، هوشنگ ابتهاج، (سایه):
بــگشاییم کفتران را بــال / بــفروزیم
شعله بـر سرِ کوه / بـسـرایـیـم شادمانه سرود / وینچنین با هزار گونه شکوه / مهرگان را
به پیشباز رویم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر