دوشنبه، مهر ۰۳، ۱۳۹۱

از کمپین حقوق معلمان ایران، حمایت می کنیم

 
روزِ مهر وُ ماهِ مهر وِ جشنِ فرخ، مهرگان
مهر بفزا ای نگـــار ماه چهرِ مهربــان
 در تاریخ کهن ایران، ماه مهر یا مهرگان، آغاز پائیز، عید جوانان و آینده سازان خوانده شده است. دوره ای از سال که در آن، نور، بر ظلمت و آگاهی و دانش، بر جهل و تعصب، پیروز می شود. دوره ای که جشن بازیابی ی آزادی و رهائی از ستم ظالمان و جشن چیرگی ی نیکی بر بدی است. مهرگان، فرصتی برای تحکیم دوستی، محبت و عواطف انسانی است.
با چنان پیشینه ای، همزمان با بازگشائی مدارس و آماده شدن جوانان و نوجوانان کشورمان برای آموختن و تحکیم روابط انسانی، گروهی از معلمین زحمتکش ایرانی، یا در زندانها بصورت تعزیری یا تعلیقی، بسر می برند، یا توسط نهادهای امنیتی، قضائی و انتظامی، به دادگاه احضار شده اند. معلمانی که بر حسب نقش ویژه شان در جامعه، خواهان پرورش شاگردانی آگاه و نقاد هستند. آنان، تنها به این خاطر که به محبوس کردن ذهن و اندیشه، در قفس جهل و تعصب و یکسونگری باور نداشته و آن را نافی ی آزادی انسان و مانعی ای برای رشد و پرورش جوانان دانسته اند، دستگیر، زندانی یا به نهادهای امنیتی احضار شده اند. در کنار این بازداشت ها می توان به صدور صدها حکم انفصال از خدمت، اخراج، تبعید و محرومیت های اداری برخی از معلمان اشاره کرد.
معلمان، که بعد از پدر و مادر، نخستین آموزگاران و پرورش دهنده گان فرزندان ما هستند، در ایران امروز، نه تنها از شرایط ایمنی شغلی و معیشتی بهره ای ندارند، که هر لحظه با فشارهای دولتی و برخوردهای غیرقانونی مواجه هستند؛ به حدی که این شرایط ،هم برای آنان و خانواده هایشان وضعیت ناگواری ایجاد کرده است و هم این که دانش آموزان کشور را به گیجی و عدم اعتماد به نفس و گمگشته گی در سرنوشت آتی خود نموده است. در این میان برخی از زنان معلم، در کلاس های دخترانه، متهم به عدم رعایت حجاب شده و هم اکنون دور از شاگردان و خانواده خود در زندانها به سر می برند.
گرچه اِعمال سرکوب و نقضِ مستمر حقوق بشر در ایران، دامنگیر اکثریت ایرانیان است، اما با توجه به نقش سازنده و آینده سازِ معلمان، در امر تعلیم و تربیت و آموزش فرزندانمان، در آغاز بازگشائی مدارس و نزدیک شدن به روز جهانی معلم، از کمپین حمایت از معلمین استقبال کرده از کلیه نهادهای آموزشی و حقوق بشری، می خواهیم تا به شرایط ناگوار معلمان ایران، نگاهی دوباره بیندازند، و آنان را به صحن مقدس درس و تدریس، بازگردانند. به قول شاعر بزرگ ایران، هوشنگ ابتهاج، (سایه):
بــگشاییم کفتران را بــال / بــفروزیم شعله بـر سرِ کوه / بـسـرایـیـم شادمانه سرود / وین­چنین با هزار گونه شکوه / مهرگان را به پیشباز رویم...


 


هیچ نظری موجود نیست: