با شروع انتخابات ریاست جمهوری 1392، و مشکلات دولت، برخی از زندانیان سیاسی از جمله ژیلا کردم زاده مکوندی، به زندان فراخوانده شدند. در روز دوشنبه 30
اردیبهشت در ساعت هشت غروب، ژیلا با روحیه ای خوب و با بدرقه
خانواده و همراهی تعدادی از مادران پارک لاله، زندانیان سیاسی آزاد شده، خانواده
زندانیان سیاسی-عقیدتی و ... پس از گذراندن یک هفته مرخصی به زندان اوین بازگشت.
او مدت یک سال و نیم
از دو سال حکم تعزیری خود را گذرانده است و این احتمال وجود داشت که با آزادی
مشروط دیگر به زندان باز نگردد، ولی باتوجه به فضای امنیتی روزهای قبل از
انتخابات، از این حق خود محروم شد. وی از فشار خون بالا رنج می برد و قرار بود به
پزشک متخصص مراجعه کند که فرصت نشد، چون تصور می کرد این مرخصی طولانی مدت خواهد
بود.
تاسف آور اینکه به
یک باره تمامی زندانیان سیاسی زن و مرد از جمله: بهاره هدایت، شیوا نظرآهاری، بهمن
احمدی امویی، حسین رونقی، مسعود باستانی و ... که در مرخصی بسر می بردند، برای
بازگشت به زندان احضار شده اند. حتی بهنام ابراهیم زاده از کارگران زندانی، با
اینکه فرزند نوجوان اش در بیمارستان بستری است و باید شیمی درمانی شود، برای
گذراندن ادامه حکم اش به زندان اوین احضار شد.
تاسف آور تر این که
دو نفر از زندانیان سیاسی به نام های محمد حیدری و کورش احمدی را دو روز قبل در
زندان اوین اعدام کردند .
31 اردیبهشت 1392
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر