در طول مراسم خاکسپاری، دوستان و همراهان، در گرامی داشت خانم کلانتری متذکر شدند مادر جزنی، سرگلی از گل های زنان پیشتاز ایران بود که بیژن را در دامان خود پرورش داد.
در پایان، با خانواده های جزنی و کلانتری و یاران بازمانده از دوران مبارزات مادر بیژن، به ویژه مادر لطفی که همواره یار و همدم مادر در تمامی دوران سخت زندگی، به ویژه در سال های پایانی عمر مادر بیژن بود، ابراز همدردی و همدلی شد.
در ادامه مراسم، رفیقی بیاد مادر بیژن قطعه شعر زیر را بنام "آیینه" خواند.
زمین پیر پایدار،
هوای توست در سرم.
گرچه این کالسکه عمر زیر ران ناتوان من،
سوی دیگری شتاب می کند،
آنجا کنار باغی، سراغی از یاران رفته گرفتیم،
اینجا کنار رودی، سرودی به یاد رفتگان خواندیم،
بی دوستان رفته و یاران از دست رفته، تنها ماندیم.
گفتیم که اندوه بر نشسته بر دل را با استعاره هایی به اهل راز گوییم،
دیدیم غیر از آیینه! یاری نمانده است، تا راز باز گوییم.
اندوه بر نشسته بر دل را به اهل راز گوییم،
فردا که آیینه تنها می ماند،
تصویر کدام عزیز را در خود جای می دهد.
زمین پیرپایدار،
زمین پیر پایدار،
هوای توست در سرم. هوای توست در سرم.
در پایان مراسم با درخواست مادران، رفیقی "مرغ سحر" را خواند و جمعیت با وی همنوائی کرد.
مراسم یادمان مادر عالمتاج کلانتری روز شنبه 29 بهمن در تهران برگزار خواهد شد.
جمعی از یاران بیژن - داخل کشور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر